AthensVoice 07/03/2018
Η επιστροφή στην κανονικότητα προϋποθέτει πάνω και πριν απ’ όλα τα άλλα την αντιμετώπιση της γάγγραινας που σκοτώνει τη χώρα
Η επέλαση της ανομίας στην Ελλάδα συνιστά μια πραγματικότητα με δραματικές επιπτώσεις. Το γεγονός αυτό επιδρά στη διαμόρφωση της συλλογικής μας συνείδησης, στη διεθνή εικόνα της χώρας και ασφαλώς στην οικονομία της.
Σε ό,τι αφορά στη συλλογική μας συνείδηση, γενιές νέων ανθρώπων διαμορφώνονται και συγκροτούνται μέσα από την ανοχή απέναντι στη βία και τους τραμπουκισμούς. Συμφιλιώνονται με το αναπόδραστο αυτών των γεγονότων, σαν να μην υπάρχει καμιά δυνατότητα να ζούμε χωρίς αυτά. Στη συνείδησή τους εγγράφεται ως φυσιολογική ή χαλαρή ή και ανύπαρκτη αντίδραση του κράτους απέναντι σε ομάδες κρούσης που καταστρέφουν και βιαιοπραγούν ανενόχλητες, αποκαλούνται δε πλέον συλλογικότητες!
iEfimedida 02/02/2018
Τι κάνει ένας σοβαρός και υπεύθυνος ηγέτης όταν, εκτιμώντας ως ευνοϊκές τις γεωπολιτικές συγκυρίες, αποφασίζει να λύσει ένα σύνθετο εθνικό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής;
Πρώτα απ´όλα διασφαλίζει την αρραγή εσωτερική ενότητα του κόμματός του, ή του συνασπισμού κομμάτων που συγκροτούν την κυβερνητική πλειοψηφία. Μέσω διαβουλεύσεων φανερών ή μυστικών εξασφαλίζει και στη συνέχεια καθιστά σαφές στο εξωτερικό και εσωτερικό ακροατήριο, ότι η κυβερνητική πλειοψηφία στηρίζει απαρέγκλιτα την διαπραγματευτική πορεία και την κατάληξή της, χωρίς την παραμικρή απόκλιση.
Δεύτερον αγωνίζεται για την εκ των ων ουκ άνευ, εφ' όσον πρόκειται για ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, εθνική συναίνεση. Για την ομοψυχία και την ενότητα που απαιτούνται σε αυτές τις ιστορικές προκλήσεις. Ενημερώνει δηλαδή με κατ' ιδίαν συναντήσεις το σύνολο των δημοκρατικών κομμάτων με ειλικρίνεια και ενδελέχεια. Τους καθιστά συμμάχους και συνοδοιπόρους στον δρόμο της διαπραγμάτευσης, εκπροσωπώντας με τον τρόπο αυτό ολόκληρο το έθνος από την πλέον ισχυρή θέση.
AthensVoice 24/01/2018
Σκέψεις και αντιστοιχίσεις με αφορμή τα «Aπαγορευμένα μυστικά» και το «Η πιο σκοτεινή ώρα»
Η φετινή κινηματογραφική χρονιά ξεκίνησε με άριστους χολιγουντιανούς οιωνούς! Ηθοποιοί μεγάλης στόφας και σκηνοθέτες εξίσου σπουδαίοι υπογράφουν ταινίες που είναι βέβαιο ότι θα συγκεντρώσουν εκτός από εκατομμύρια θεατών και σωρεία βραβείων.
Η ταινία «The post: Aπαγορευμένα μυστικά» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, με πρωταγωνιστές τη Μέριλ Στριπ και τον Τομ Χανκς, και η ταινία «Η πιο σκοτεινή ώρα» του Τζο Ράιτ με πρωταγωνιστή τον Γκάρι Όλντμαν δεν επιφυλάσσουν μόνο στιγμές κινηματογραφικής απόλαυσης. Είναι βέβαιο ότι οδηγούν αναπόδραστα σε σκέψεις και αντιστοιχίσεις...
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ: ΤΟ ΑΝΕΥΘΥΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΟΥ ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ
TA NEA 20/01/2018
Η προκήρυξή δημοψηφίσματος παρουσιάζεται ,ενώ δεν είναι πάντα, ως πράξη δημοκρατικής ευαισθησίας. Ως απόδειξη της δημοκρατικής λειτουργίας του ηγέτη . Για όσους εκφράζουν σκεπτικισμό τα εθνολαϊκιστικά πυρά αυτών των «ηγετών» είναι έτοιμα: Είναι υπερασπιστές μιας αριστοκρατικής αντίληψης για το πολίτευμα και την λειτουργία του. Δεν αναγνωρίζουν στον κυρίαρχο λαό το δικαίωμα να αποφασίζει ο ίδιος για την τύχη του.
Η αλήθεια είναι διαφορετική. Υπάρχουν συγκυρίες κατά τις οποίες η προκήρυξη δημοψηφίσματος είναι ένα παιχνίδι κυριαρχίας από ανεύθυνες ηγεσίες ,στο «όνομα πάντα της δημοκρατίας». Με ρητορική που χαϊδεύει τα αυτιά του λαού οι θεσμοί χρησιμοποιούνται προκειμένου οι ανεύθυνες αυτές ηγεσίες είτε να επανακτήσουν την πολιτική κυριαρχία, είτε να πραγματοποιήσουν επικίνδυνα σχέδια εξασφαλίζοντας ασυλία, είτε να μεταβάλλουν την νομιμοποίηση μιας πολιτικής κατάστασης με στόχο την καθεστωτική εδραίωση της εξουσίας τους, είτε να αποφύγουν την ευθύνη μιας απόφασης για την οποία δεν διαθέτουν το ανάλογο ανάστημα.
ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΘΕ ΔΙΑ ΝΑ ΟΜΙΛΕΙΤΕ
ΤΟ ΒΗΜΑ 17/12/2017
Όσο περισσότερα σκάνδαλα ισοπεδώνουν το ανύπαρκτο ηθικό πλεονέκτημα της αριστερής κυβέρνησης, όσο περισσότερο όζουν κυβερνητικές εμφανείς ή αφανείς μεθοδεύσεις, τόσο θα κυριαρχεί ο καθεστωτικός αντιπερισπασμός του τύπου «δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε» Από τις αποκαλύψεις για τις μεθοδεύσεις χειραγώγησης των μέσων μαζικής ενημέρωσης ,μέχρι τους μεσάζοντες στην πώληση οπλικού υλικού ,από τις συνομιλίες με ισοβίτες μέχρι την νόμιμη αλλά διόλου ηθική αποταμίευση εκατομμυρίων ευρώ απο αριστερούς υπουργούς σε τράπεζες του εξωτερικού και από τα χημικά εναντίον συνταξιούχων διαδηλωτών , μέχρι τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, η κυβερνητική αντίδραση είναι σταθερή . Το «κοίτα ποιός μιλάει» είναι η ασύλληπτη και πλήρως ανεπαρκής απάντηση που οι κυβερνώντες αρθρώνουν με επιθετική θρασύτητα ,επιδιώκοντας να διεγείρουν τα αντανακλαστικά ενός λαού που προδόθηκε αρκετές φορές στο παρελθόν. Ακόμη και απέναντι στην ανείπωτη τραγωδία της Μάνδρας, με τους 23 αδικοχαμένους νεκρούς , η απάντηση της κυβερνητικής περιφερειάρχου μετά την «ηρωική» μήνυση που κατέθεσε, ήταν ότι για την τραγωδία ευθύνονται 40 χρόνια λεηλασίας της γής απο όλους τους προηγούμενους αιρετούς !
iEfimerida 14/11/2017
«Ο νόμος δεν μπορεί να αναγκάσει έναν άνθρωπο να με αγαπήσει, αλλά μπορεί να τον εμποδίσει να με λυντσάρει και αυτό είναι πολύ σημαντικό».
Η εμβληματική αυτή φράση του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ τη δεκαετία του '60, όταν αγωνιζόταν στις ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχει δυστυχώς τραγικά επίκαιρο αντίκρυσμα στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Η βία και η ανομία από τραμπούκους, στους οποίους απαράδεκτα αποδίδεται πλέον σχεδόν από όλους ο όρος “συλλογικότητα” , αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα στη χώρα. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα και οι εκφάνσεις του δημόσιου βίου στις οποίες εμφανίζονται, ευρύτατες. Από τους προπηλακισμούς των συμβολαιογράφων για να ματαιωθούν μεταξύ άλλων και πλειστηριασμοί ακινήτων μεγαλοεπιχειρηματιών, μέχρι τούς τραμπουκισμούς στο προαύλιο της Βουλής, την εισβολή στο ΥΠΕΘΑ και το άβατο των Εξαρχείων. Η κορωνίδα όμως της τραμπούκικης και παράνομης δράσης στη χώρα μας , το πεδίο το οποίο αποτελεί μόνιμη εστία ανεξέλεγκτης βίας είναι τα πανεπιστήμια της χώρας.