Οι πολίτες έχουν μνήμη και κρίση. Και θα καταλογίσουν με τρόπο ηχηρό στον πρωθυπουργό και στη Ν.Δ. την ευθύνη γι’ αυτό το μοντέλο της φαύλης και διεφθαρμένης διακυβέρνησης, που υπονομεύει το μέλλον της χώρας, διαβρώνει τους θεσμούς, τραυματίζει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη σε αυτούς και τους στερεί κάθε ελπίδα για χρηστή και δημοκρατική διακυβέρνηση.
Οι εργασίες της εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκονται στο επίκεντρο της ειδησεογραφικής επικαιρότητας αλλά και του ενδιαφέροντος των πολιτών. Αν για τον αγροτικό κόσμο αυτό είναι εύλογο λόγω των προφανών επιπτώσεων στο εισόδημά του, για το ευρύτερο κοινό σηματοδοτεί την αυξημένη σημασία που αποδίδει σε ζητήματα διαφθοράς, πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση ελέγχεται πολλαπλώς από ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Από τις μέχρι σήμερα καταθέσεις των μαρτύρων τεκμηριώνεται η λειτουργία ενός δικτύου με χαρακτηριστικά εγκληματικής οργάνωσης στο οποίο συμμετέχουν μέλη της διοίκησης και υπάλληλοι του ΟΠΕΚΕΠΕ, Κέντρα Υποδοχής Δηλώσεων (ΚΥΔ), εταιρικά σχήματα-σύμβουλοι του Οργανισμού, με προνομιακές προσβάσεις σε κέντρα λήψης αποφάσεων, αγροτοσυνδικαλιστές και κομματικά στελέχη που έχουν στενές σχέσεις με υπουργούς και τον πρωθυπουργό. Ενα σκάνδαλο όπου επιτήδειοι με μηδενική παραγωγική δραστηριότητα διασφάλιζαν από το 2019 κοινοτικές ενισχύσεις βάσει ψευδών δηλώσεων ζωικού κεφαλαίου και βοσκοτόπων, σε βάρος των έντιμων παραγωγών που σήμερα είναι όμηροι μιας ιδιότυπης στάσης πληρωμών με απόλυτη ευθύνη της κυβέρνησης.

Η συγκάλυψη ευθυνών
Η ίδια η σύσταση εξεταστικής επιτροπής είναι αποτέλεσμα της επιλογής της κυβερνητικής πλειοψηφίας -υπό την καθοδήγηση του πρωθυπουργού- να αρνηθεί τη διερεύνηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών των κ. Αυγενάκη και Βορίδη οι οποίοι περιλαμβάνονται στο πόρισμα της Ευρωπαίας εισαγγελέως. Με την καταστρατήγηση του Συντάγματος και το θεσμικό ατόπημα της κατά συρροή επιστολικής ψήφου βουλευτών της Ν.Δ. τον περασμένο Ιούλιο στη Βουλή, καταψηφίστηκε η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής και μεθοδεύτηκε η συγκάλυψη ενδεχόμενων ευθυνών με την αμνήστευση δύο υπουργών, κατά το μοντέλο που ακολουθήθηκε στην υπόθεση των Τεμπών.

Οι «χρόνιες παθογένειες» ως απόπειρα συμψηφιστικού αποπροσανατολισμού
Η επιλογή της εξεταστικής επιτροπής συνδυάστηκε με ένα κυβερνητικό αφήγημα σύμφωνα με το οποίο το «δήθεν» σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, όπως το αποκαλεί, οφείλεται σε «χρόνιες παθογένειες» και σε δομικές αδυναμίες συστημάτων και διαδικασιών ελέγχου. Ενα δίχως άλλο βολικό αφήγημα στον βαθμό που η Ν.Δ. επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση από τη διερεύνηση συγκεκριμένων ευρημάτων και την αναζήτηση συγκεκριμένων υπευθύνων για την περίοδο που ξεκινά το 2019 με τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη.

Πρόκειται για μια χρονικά προσδιορισμένη, συστηματική απάτη -και όχι για περιστατικά μέσα στα χρόνια-, στην οποία φέρονται ως εμπλεκόμενοι δύο πρώην υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης των κυβερνήσεων της Ν.Δ., διορισμένες από τη σημερινή κυβέρνηση διοικήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ και «γαλάζια παιδιά» σε ρόλο «μεσαζόντων», «παραγόντων» και «δικαιούχων». Η κυβερνητική πλειοψηφία επιμένει να αγνοεί ότι είναι δικά της στελέχη και δικοί της υπουργοί που φέρονται εμπλεκόμενοι στα συστήματα των παράνομων ενισχύσεων. Ο επιχειρούμενος συμψηφισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αφελής και άκομψη απόπειρα να «ξεπλυθεί» η γαλάζια σφραγίδα ενός οργανωμένου εγκληματικού δικτύου. Ενός σκανδάλου που φέρει την υπογραφή της Ν.Δ., ξεκινώντας από τον «Φραπέ», την κυρία με τα πολυτελή Ι.Χ. και τα δεκάδες ΚΥΔ που ανήκουν σε στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, φτάνοντας μέχρι τη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ, την κυβέρνηση και το μέγαρο Μαξίμου.

Οι καταθέσεις πρώην υπουργών και η εκ των έσω υπονόμευση της εξυγίανσης
Οι πολιτικές ευθύνες οι οποίες εκτείνονται μέχρι την κορυφή της κυβερνητικής ιεραρχίας αναδείχθηκαν αρκούντως και από τις καταθέσεις πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης των κυβερνήσεων της Ν.Δ. από το 2019. Οι καταθέσεις Λιβανού και Γεωργαντά -δύο υπουργών της Ν.Δ. που προσπάθησαν να βάλουν τάξη στο χάος των επιδοτήσεων, με τον κ. Λιβανό μάλιστα να δηλώνει πως δεχόταν απειλές ακόμη και μέσα από το κόμμα του- καταδεικνύουν ότι οι όποιες κινήσεις εξορθολογισμού και εξυγίανσης στον ΟΠΕΚΕΠΕ υπονομεύθηκαν εκ των έσω. Οι δε αντιθετικές αξιολογήσεις των κ. Γεωργαντά και Αυγενάκη σχετικά με τα πεπραγμένα στον Οργανισμό και τον ρόλο κρίσιμων μαρτύρων αποκαλύπτουν ότι ουδέποτε υπήρχε συγκροτημένο κυβερνητικό σχέδιο για την εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό του ΟΕΠΕΚΕΠΕ το οποίο να δεσμεύει τον εκάστοτε υπουργό. Αντιθέτως, ενισχύουν την άποψη ότι ο οργανισμός χρησιμοποιήθηκε ως υπουργικό φέουδο με σκοπό την εξυπηρέτηση πελατειακών συμφερόντων. Επίσης, η δήλωση Γεωργαντά ότι είχε ενημερώσει τον πρωθυπουργό για τις σφοδρές αντιδράσεις που συνάντησε κατά τη μετάβαση του Οργανισμού στο κυβερνητικό νέφος έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ο πρωθυπουργός ήταν ενήμερος για τα προβλήματα στις επιδοτήσεις καθώς και ότι -παρότι γνώριζε- δεν υποστήριξε επί της ουσίας το εγχείρημα της μετάβασης και της ψηφιακής αυτονομίας του Οργανισμού. H διακοπή τους επομένως δεν ήταν αποτέλεσμα τεχνικών δυσκολιών αλλά πολιτικών επιλογών, κάτι που επιτείνει τη σοβαρότητα και το βάθος της πολιτικής ευθύνης.

Σε συνεννόηση με τη Ν.Δ. η απουσία Ξυλούρη από την εξεταστική
Η απόπειρα συγκάλυψης και διαχρονικής διάχυσης ευθυνών για πράξεις και παραλείψεις απολύτως οριοθετημένες από τη δικογραφία συνεχίζεται και στο πλαίσιο των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής. Ενας από τους πλέον κρίσιμους μάρτυρες, ο κ. Ξυλούρης, γνωστός ως «Φραπές», αρνήθηκε να εμφανιστεί ενώπιον της επιτροπής επικαλούμενος προσχηματικούς λόγους, την ώρα που οφείλει –όπως κάθε μάρτυρας– να καταθέσει αυτοπροσώπως και να απαντήσει στα κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν την εμπλοκή του στο σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ και τις προνομιακές σχέσεις του με κυβερνητικούς αξιωματούχους. Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Ξυλούρης «δραπέτευσε» γιατί θα αναγκαζόταν να αποκαλύψει όσα η Ν.Δ. επιθυμεί να μείνουν στο σκοτάδι. Ο «ελιγμός» του κ. Ξυλούρη υπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες της κυβερνητικής πλειοψηφίας και προέκυψε κατόπιν «στρατηγικής» συνεννόησης με αυτήν.

Το διπλό έγκλημα
Η εξέλιξη των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και οι μεθοδεύσεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας αποκαλύπτουν ένα διπλό έγκλημα: αυτό ενός οργανωμένου συστήματος που «έβαζε πλάτες» και έστηνε μηχανισμούς ψευδών δηλώσεων και παράνομων επιδοτήσεων, αποτρέποντας ελέγχους, και αυτό της συγκάλυψης και της προστασίας των κ. Αυγενάκη και Βορίδη από τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών τους, αλλά και της μεθόδευσης της αποφυγής εξέτασης μαρτύρων, οι καταθέσεις των οποίων θα εξέθεταν ανεπανόρθωτα το μέγαρο Μαξίμου.

Οι μεθοδεύσεις της εξεταστικής των Τεμπών επαναλαμβάνονται στην εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Οι πολίτες όμως έχουν μνήμη και κρίση. Και θα καταλογίσουν με τρόπο ηχηρό στον πρωθυπουργό και στη Ν.Δ. την ευθύνη γι’ αυτό το μοντέλο της φαύλης και διεφθαρμένης διακυβέρνησης, που υπονομεύει το μέλλον της χώρας, διαβρώνει τους θεσμούς, τραυματίζει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη σε αυτούς και τους στερεί κάθε ελπίδα για χρηστή και δημοκρατική διακυβέρνηση.

Είναι συνεχείς οι αποκαλύψεις και εσείς τις ζείτε από μέσα στην Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Εκτιμάτε ότι θα μάθουμε ποτέ το εύρος των παρανομιών στις επιδοτήσεις; Θα πληρώσουν οι υπεύθυνοι και κυρίως, θα αποζημιωθούν οι έντιμοι αγρότες και κτηνοτρόφοι;

Από τις καταθέσεις των μαρτύρων αναδεικνύεται ένα δίκτυο με χαρακτηριστικά εγκληματικής οργάνωσης στο οποίο εμπλέκονται μέλη της Διοίκησης και υπάλληλοι του ΟΠΕΚΕΠΕ, κέντρα υποβολής δηλώσεων, εταιρικά σχήματα με διασυνδέσεις, αγροτοσυνδικαλιστές με προνομιακές σχέσεις με υπουργούς και στενούς συνεργάτες του Πρωθυπουργού. Μετά τις μεθοδεύσεις της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας κατέστη αδύνατη η διερεύνηση των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών των κ.κ. Αυγενάκη και Βορίδη, οι οποίοι θυμίζω κατονομάζονται στο πόρισμα της Ευρωπαίας Εισαγγελέως. Τα θύματα της υπόθεσης είναι οι έντιμοι παραγωγοί οι οποίοι παραμένουν όμηροι μιας  στάσης πληρωμών, για την οποία ευθύνεται αποκλειστικά η κυβέρνηση. Πέραν αυτού είδαν απατεώνες με μηδενική παραγωγική δραστηριότητα να λαμβάνουν εις βάρος τους επιδοτήσεις τις οποίες φυσικά δεν δικαιούνταν.

Το ελάχιστο που τους οφείλεται είναι να διασφαλιστεί ότι ποτέ ξανά ο κόπος τους δε θα γίνει λάφυρο μηχανισμών επιτήδειων και «φίλων» και αυτό δεν μπορούν να το διασφαλίσουν  οι σημερινοί υπεύθυνοι του σκανδάλου. 

Πολιτική αλλαγή ζητά το ΠΑΣΟΚ. Πόσο εφικτό είναι αυτό, όταν μετά από επτά χρόνια σχεδόν, η ΝΔ προηγείται συνεχώς στις δημοσκοπήσεις;

Η πολιτική αλλαγή δεν είναι ευσεβής πόθος αλλά ώριμο κοινωνικό αίτημα το οποίο καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Η πλειονότητα των πολιτών δηλώνει ότι τα πράγματα στη χώρα πάνε προς τη λάθος κατεύθυνση, ενώ η ΝΔ προηγείται με φθίνοντα ποσοστά πρόθεσης και εκτίμησης ψήφου. Αυτές οι τάσεις, σε συνδυασμό με ένα περιβάλλον όπου ο πολιτικός χρόνος αποδεικνύεται εξαιρετικά «πυκνός», μπορεί να μεταβάλουν αποφασιστικά ισχύοντες συσχετισμούς δυνάμεων και να ανοίξουν τον δρόμο για την πολιτική αλλαγή που ζητά η κοινωνία.

Σε κοινή πορεία σας καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα το βλέπατε, έστω και ως έσχατη λύση, προκειμένου να φτιαχτεί ο πολυπόθητος «αντίπαλος πόλος» στη ΝΔ;

Η στρατηγική απόφαση της πολιτικής αυτονομίας, δεν είναι κομματικός ναρκισσισμός , είναι μια απόφαση σύμφωνη με την ταυτότητα μας, ως παράταξη αλλαγής, παράταξη διακυβέρνησης και ευθύνης. Οι συνεργασίες δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα συμφωνιών κορυφής με κοντόφθαλμη εκλογική στόχευση, αλλά κοινού πολιτικού οράματος και προγραμματικών συγκλίσεων, δηλαδή μιας συναντίληψης για το πώς θέλουμε να δούμε τη χώρα και πως θα φτάσουμε εκεί. Το ΠΑΣΟΚ διαθέτει επεξεργασμένες θέσεις στα ζητήματα που απασχολούν τοις πολίτες, από το στεγαστικό και την προστασία των δανειοληπτών και της πρώτης κατοικίας μέχρι την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την ενίσχυση των εισοδημάτων. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα υποδοχής οργής και καλλιέργειας αγανάκτησης, απαντά με το πρόγραμμα του, στο αίτημα για μια άλλη διακυβέρνηση για τον τόπο μας. 

Στο ΠΑΣΟΚ πάντως, δε λένε να κοπάσουν τα εσωκομματικά πυρά, παρά την προαναγγελία πλέον του Συνεδρίου την άνοιξη… 

Η προετοιμασία για το Συνέδριο, μια διαδικασία συμμετοχική και εξόχως πολιτική προσθέτει δυναμική στην προσπάθεια μας και θα συσπειρώσει μέλη και φίλους μας. Έχουμε μπροστά μας ένα χρέος, Να ανταποκριθούμε στο αίτημα της κοινωνίας για αλλαγή και να γίνουμε ο καταλύτης της. Δεν βλέπω κάποια άλλη προτεραιότητα και όλοι θα δουλέψουμε γι αυτό.

Το μακελειό στα Βορίζια έγινε αφορμή για νέα μέτρα για την παράνομη οπλοκατοχή στην χώρα. Θεωρείτε ότι αρκούν για να μπει τέλος στο φαινόμενο;

Τα μέτρα έρχονται με καθυστέρηση και είναι ανεπαρκή. Η κυβέρνηση επί 6 χρόνια παρακολουθεί αμέτοχη. Θυμίζω ότι πριν δυο χρόνια στα Ανώγεια έχασαν πάλι τη ζωή τους δυο άνθρωποι σε παρόμοιο περιστατικό. Η καραμέλα της αυστηροποίησης των ποινών, ενώ η παράνομη οπλοκατοχή  είναι βαθιά ριζωμένη σε πολιτισμικές και κοινωνικές δομές, δε θα φέρει κανένα αποτέλεσμα . Το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε πρόσφατα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης της παραβατικότητας για την Κρήτη το οποίο πέραν της ενίσχυσης των δομών αστυνόμευσης στο νησί, βασίζεται σε προγράμματα με έμφαση σε παιδιά και εφήβους, σε δράσεις ενδυνάμωσης γυναικών της υπαίθρου και στη συνεργασία των τοπικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών για διαμεσολάβηση και υποστήριξη. Το ποινικό οπλοστάσιο είναι επαρκές.Η συνταγή της περαιτέρω ποινικοποίησης και καταστολής είναι συνταγή αποτυχίας αν δεν συνοδεύεται από εκπαιδευτικές και κοινωνικές παρεμβάσεις στην κοινότητα.

Ενεργειακός κόμβος η Ελλάδα, σύμφωνα με τους κυβερνώντες. Πόσο σημαντικές ήταν οι συμφωνίες που υπεγράφησαν, τι κέρδος, αλλά και τι κόστος επιφυλάσσουν στην χώρα;

 Ο Πρωθυπουργός από φανατικός αρνητής έγινε ξαφνικά ένθερμος υποστηρικτής των ορυκτών καυσίμων και άφησε να περάσουν πολλά χρόνια για την προκήρυξη του Block. Η στροφή της κυβερνητικής πολιτικής, μαρτυρά έλλειψη μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού. 

Η κυβέρνηση, μετά τις αρχικές, γενικόλογες, θριαμβολογίες, οφείλει να κάνει και να δημοσιοποιήσει μια τεκμηριωμένη αποτίμηση των συμφωνιών. Είναι σημαντικό οι συνεργασίες μας να είναι πολυδιάστατες και να μην διαμορφώνουν όρους εξάρτησης αλλά όρους επωφελείς για όλους. 

Αύριο συμπληρώνονται 52 χρόνια από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Πόσο ζωντανό είναι το μήνυμά της; Φοβάστε παρατράγουδα στον εορτασμό της, με αφορμή και την τελευταία ρύθμιση για τον Άγνωστο Στρατιώτη;

Σε μια περίοδο που η κοινοβουλευτική δημοκρατία  και οι βασικοί θεσμοί της δοκιμάζονται από έντονη αμφισβήτηση και κρίση εμπιστοσύνης, το Πολυτεχνείο  υπενθυμίζει ότι το δημοκρατικό κεκτημένο δεν είναι αυτονόητο και ότι αυτή η σπάνια για την σύγχρονη ιστορία του τόπου μας πολιτειακή, δημοκρατική  ομαλότητα του τελευταίου μισού αιώνα απαιτεί εγρήγορση και συμμετοχή.

Η κυβέρνηση δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ένα μνημείο που αποτελεί αναφορά ενότητας και μνήμης για το λαό και το έθνος, προκειμένου να διαχειριστεί με επικοινωνιακούς όρους την εδραιωμένη πεποίθηση περί αυθαιρεσίας και συγκάλυψης την οποία τροφοδοτούν οι χειρισμοί της. Απέτυχε παταγωδώς και αυτό είναι το μόνο που μένει από  την αστόχαστη πρωτοβουλία της.